آرامش و تلاطم....

او از زنان بزرگ اسلام است و از اخلاق فاضله و آداب مرضیه و صفات حمیده و از وفور عقل و دانش وجود و کرم و مقامى بس بلند برخوردار بود و در فنون فصاحت و بلاغت از اساتید وقت و سیده زنان عصر خود بود.

نوشته ‏اند خانه ‏اش مرکز تجمع شعرا و محل مناقشه و بحث و نقد ادبى بود.به شاعران بزرگ همچون فرزدق و جریر صله عطا میکرد.

وى از زنان خردمند و داناى عصر خویش بود. علاوه بر بهره‏مندى کامل از حُسن جمال ، از فضایل معنوى مانند تعّبد ، تدیّن و تقواى الهى برخوردار بود و در زمینه شعر، سخنورى و فصاحت بیان از ممتازان عصر و خانه وى ، همیشه مجمع ادبا ، شُعرا و سخن سرایان عرب بود.درباره تاریخ تولدش، اطلاع دقیقى در دست نیست. امّا وى در واقعه عاشورا، دخترى رشید و بالغ بود.

این بانوى شریف علوى در دامن مهرانگیز پدر ارجمندش حضرت امام حسین (علیه السلام) و مادر گرانمایه ‏اش حضرت رباب و عمه بزرگوارش حضرت زینب کبرى پرورش یافت و از راهنمایى و تربیت ناب برادرش حضرت على بن الحسین(علیه السلام)، معروف به زین العابدین در ایّام امامت آن بزرگوار ، بهره ‏هاى وافر یافت.

بله او همان حضرت سکینه است که نام اصلى وى ، " آمنه" یا " امیمه" بود و مادرش رباب او را به " سکینه" ملقّب ساخت.

ادامه دارد........